Maansverduistering nabootsen

Met een oude tennisbal (de aarde), een breinaald, een pingpongballetje (de maan) en een projector (de zon) kun je een model maken van een maansverduistering.

• Steek de breinaald door de tennisbal en buig hem dan om.
• Buig 4 à 5 cm vanaf de punt de breinaald weer om en lijm op die punt een pingpongballetje waarin je eerst een gaatje hebt gemaakt.
• Zorg er door iets meer of minder buigen voor dat de beide balletjes op één lijn komen, zoals in de onderstaande figuur.

Door de breinaald rond te draaien, terwijl je de aarde en maan in de bundel van de diaprojector houdt, ontstaat vanzelf een maansverduistering. Zie onderstaande figuur.

• Hoe lang duurt het voor de maan één keer rond de aarde is gedraaid? Zoek dit eventueel op.
• Hoe vaak per jaar zou er dus een maansverduistering moeten zijn?

Misschien kun je in een bron vinden waarom er toch niet zoveel maansverduisteringen zijn als je zou verwachten. Met je model kun je de echte situatie nabootsen. Noteer dan hoe je dat hebt gedaan.

Bij een echte maansverduistering is de maan niet helemaal verduisterd als hij in de schaduw van de aarde zit. Je kunt dan nog een zwak roodachtig verlichte maan zien.

Dat komt doordat er toch nog lichtstralen op de maan terechtkomen. Het is zonlicht dat door de atmosfeer rond de aarde wordt afgebogen.

• Zoek de werkelijke afstanden op tussen de zon en de aarde én de maan en de aarde. Ga na waar de projector moet staan opdat de verhouding van de afstanden van projector-tennisbal én tennisbal-pingpongbal klopt met de werkelijkheid.